Thursday, March 18, 2021

Day 2: The Unrequited Love Poem

(365 days of writing prompts)  


Itatagalog ko ba o isusulat sa English?

Anong paraan ang mas mabisa sa pag-penetrate ng manhid?

Pang-seryosohan na ba o tamang lihim pa sa barkada?

Love story ba na mas makulay pa sa crayola? 


Paano ba binobroadcast ang tibok mula sa puso?

Di pa ba halata tuwing nakatingin ako sayo?

Kailangan siguro yung pang mic drop na sabay sa uso

O kailangan siguro yung parang sa Harana ni Chito


Hahayaan muna mapagod yung iba

Bago ako pumila at magpresenta

Isang beses, nabakante yung pila

Walang nakikisiksik, walang kompitensya

 

Eto na yun, oras ko na.

Mali siguro pero inisip ko agad na may pag-asa

Kaso hindi padin tinablan kahit anong atake ko

Wala talagang mas titibay pa sa wall of friendship mo


Syempre sawi, syempre talo

Syempre walang magawa kundi maging okay sa sulok

Sabi nga nila, “Can’t have it all.”

Pero ang hidden message dun, “Bawal ma-fall.”


Hindi siguro ikaw ang tamang tao

Hindi rin ako ang tamang sasalo 

Hindi pa ito ang tamang panahon

Pa-return to sender nalang nung mga piraso ng puso sa kahon 


 

Disclaimer: I don’t choose the titles.  They are generated randomly.

(as cringing as this is for me, it had to be done)

No comments:

Post a Comment